COLUMN
TITIA SCHRIJFT
BIJSTAND EN EEN BAAN = GEDOE
‘Aan het eind van het jaar krijg ik een bonus!’, vertelde mijn vriendin enthousiast. De winkel, waar ze sinds deze zomer 20 uur per week werkt, had in 2022 hele goede resultaten en daarom kregen de medewerkers 120 euro ‘bonus’ van de centrale organisatie.
‘Hou je er wel rekening mee dat dit invloed kan hebben op je huur- en zorgtoeslag?’, vroeg ik voorzichtig, hoewel ik haar plezier niet wilde verpesten. Ze keek me met grote ogen aan: ‘Wat?’ Ze weet het inmiddels wel, maar was het even vergeten: meer geld betekent korting en achteraf terugbetaling. Ze is een alleenstaand moeder, die (deels) in de bijstand zit en een aantal keren aan het werk is (geweest). Telkens bleek er achteraf met de Belastingdienst weer te worden verrekend, en dat betekende: terugbetalen van onvoorspelbare bedragen en dus stress.
Daarom had ze onlangs maar eens van tevoren geïnformeerd wat er zou gebeuren als ze meer uren zou gaan werken zodat ze uit de bijstand kon komen. Met haar huidige 20 uur in de winkel verdient ze namelijk minder dan het bestaansminimum en dus heeft ze een aanvullende bijstandsuitkering. Ze wil wel 24 uur werken, want dat is nog net te combineren met de zorg voor haar 11-jarige dochter die binnenkort naar de middelbare school gaat. Maar ze kwam tot de ontdekking, dat dan niet alleen haar huur- en zorgtoeslag zouden verminderen, maar ook dat de gemeentelijke ondersteuning van de zorgpremie zou komen te vervallen, evenals de kwijtschelding van de gemeentelijke belastingen, de U-pas waardoor haar dochter kan sporten en ook het extra kindgebonden budget voor als haar dochter naar de middelbare school gaat. Ze zou er daardoor dus op achteruit gaan en ondertussen nog steeds op het bestaansminimum zitten! Dat ging ze dus maar niet doen. Al die stress met terugbetalen en dan ook nog minder overhouden.
Het uitkerings- toeslagen- en verrekencircus in Nederland rond de mensen met de laagste inkomens is een ramp! Maar echt gênant vond ik het, dat mijn onderzoek naar de contributiehoogte van de FNV voor deze zelfde vriendin uitwees dat het GEEN fout was, dat ze de hoogste contributie van 17,75 per maand moest betalen. Ze had namelijk een baan en toeslagen, en optelling van de brutobedragen leidde tot het hoogste tarief, of ze nou op het bestaansminimum zat of niet. Ik ben het dan ook helemaal met haar eens dat ze het lidmaatschap op moet zeggen, zodat ze de eindjes aan elkaar kan blijven knopen.